حضرت فاطمه (علیها السلام) : مَنْ أصّْعَدَ إلىَ اللّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، أهْبَطَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ أفْضَلَّ مَصّْلَحَتِهِ

هرکس عبادات و کارهاى خود را خالصّانه براى خدا انجّام دهد، خداوند بهترین مصّلحت ها و برکات خود را براى او تقدیر مى نماید.

حضرت فاطمه )علیها السلام( : إنَ السَعیدَ کُلَّ السَعیدِ، حَقَ السَعیدِ مَنْ أحَبَ عَلیّاً فى حَیاتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ.

 همانا حقیقت و واقعیّت تمام سعادت ها و رستگارى ها در دوستى علىّ  علیه السلام  در زمان حیات و پس از رحلتش خواهد بود.  

  إلهى وَ سَیِدى، أسْئَلُکَ بِالَذینَ اصّْطَفَیْتَهُمْ، وَ بِبُکاءِ وَلَدَیَّ فى مُفارِقَتى أَنْ تَغْفِرَ لِعُصّاهِ شیعَتى، وَشیعَهِ ذُرّیتَى .

 خداوندا، به حقّ اولیاء و مقرّبانى که آن ها را برگزّیده اى، و به گریه فرزندانم پس از مرگ و جدائى من با ایشان، از تو مى خواهم گناه خطاکاران شیعیان و پیروان ما را ببخشى.

جَعَلَّ اللّهُ الاْیمانَ تَطْهیراً لَکُمْ مِنَ الشِّرْکِ، وَ الصَّلاهَ تَنْزّیهاً لَکُمْ مِنَ الْکِبْرِ، وَ الزَّکاهَ تَزّْکِیَهً لِلنَفْسِ، وَ نِماءً فِى الرِزقِ، وَ الصِّیامَ تَثْبیتاً لِلاْخْلاصِ، وَ الْحَجَ تَشْییداً لِلدّینِ خداوند سبحان، ایمان و اعتقاد را براى طهارت از شرک و نجّات از گمراهى ها و شقاوت ها قرار داد. و نماز را براى خضوع و فروتنى و پاکى از هر نوع تکّبر، مقرّر نمود. و زکات )و خمس( را براى تزّکیه نفس و توسعه روزى تعیین نمود. و روزه را براى استقامت و اخلاص در اراده، لازم دانست. و حجّ را براى استحکام أساس شریعت و بناء دین اسلام واجب نمود.

یا أبَا الْحَسَنِ! إنَ رَسُولَ اللّهِ )صّلى الله علیه وآله وسلم( عَهِدَ إلَىَ وَ حَدَثَنى أنّى اَوَلُ أهْلِهِ لُحُوقاً بِهِ وَ لا بُدَ مِنْهُ، فَاصّْبِرْ لاِمْرِاللّهِ تَعالى وَ ارْضَ بِقَضائِهِ.

اى ابا الحسن! همسرم ، همانا رسول خدا با من عهد بست و اظهار نمود: من اوّل کسى هستم از اهلّ بیتش که به او ملحق مى شوم و چاره اى از آن نیست، پس تو صّبر نما و به قضا و مقدّرات الهى خوشنود باش.

مَنْ سَلَمَ عَلَیْهِ اَوْ عَلَیَّ ثَلاثَهَ أیّام أوْجَبَ اللّهُ لَهُ الجَّنَهَ، قُلْتُ لَها: فى حَیاتِهِ وَ حَیاتِکِ؟ قالَتْ: نعَمْ وَ بَعْدَ مَوْتِنا .

هر که بر پدرم رسول خدا و بر من به مدّت سه روز سلام کند خداوند بهشت را براى او واجب مى گرداند. راوى گوید: عرضه داشتم: آیا در زمان حیات و زنده بودن؟ فرمود: چه در زمان حیات ما باشد; و یا پس از مرگ.

ما صَّنَعَ أبُو الْحَسَنِ إلاّ ما کانَ یَنْبَغى لَهُ، وَ لَقَدْ صَّنَعُوا ما اللّهُ حَسیبُهُمْ وَ طالِبُ ۲هُمْ . آنچه را امام علىّ )علیه السلام( نسبت به دفن رسول خدا و جریان بیعت انجّام داد، وظیفه الهى او بوده است،و آنچه را دیگران انجّام دادند خداوند آن ها را محاسبه و مجّازات مى نماید.

خَیْرٌ لِلِنّساءِ أنْ لا یَرَیْنَ الرِجالَ وَ لا یَراهُنَ الرِجالُ. بهترین چیزّ براى حفظ شخصّیت زن آن است که مردى را نبیند و نیزّ مورد مشاهده مردان قرار نگیرد.

 أوُصّیکَ یا أبَا الْحَسنِ أنْ لا تَنْسانى، وَ تَزُّورَنى بَعْدَ مَماتى. ضمن وصّیّتى به همسرش اظهار داشت: مرا پس از مرگم فراموش نکن; و به زیارت و دیدار من بر سر قبرم بیا.

إنّى قَدِاسْتَقْبَحْتُ ما یُصّْنَعُ بِالنِساءِ، إنّهُ یُطْرَحُ عَلىَ الْمَرْئَهِ الثَوبَ فَیَصِّفُها لِمَنْ رَأى، فَلا تَحْمِلینى عَلى سَریر ظاهِر، اُسْتُرینى، سَتَرَکِ اللّهُ مِنَ النّارِ. در آخرین روزهاى عمر پر برکتش ضمن وصّیّتى به اسماء فرمود: من بسیار زشت و زننده مى دانم که جنازه زنان را پس از مرگ با انداختن پارچه اى روى بدنش تشییع مى کنند. و افرادى اندام و حجّم بدن او را مشاهده کرده و براى دیگران تعریف مى نمایند. مرا بر تخت و بلانکاردى که اطرافش پوشیده نیست و مانع مشاهده دیگران نباشد قرار مده بلکه مرا با پوشش کاملّ تشییع کن ، خداوند تو را از آتش جهنّم مستور و محفوظ نماید.

إنْ لَمْ یَکُنْ یَرانى فَإنّى أراهُ، وَ هُوَ یَشُمُ الریح. مرد نابینائى وارد منزّل شد و حضرت زهراء )علیها السلام(پنهان گشت، وقتى رسول خدا )صّلى الله علیه وآله وسلم( علّت آن را جویا شد؟ در پاسخ پدر اظهار داشت: اگر آن نابینا مرا نمى بیند، من او را مى بینم، دیگر آن که مرد، حسّاس است و بوى زن را استشمام مى کند.

أصّْبَحْتُ وَ اللهِ! عاتِقَهً لِدُنْیاکُمْ، قالِیَهً لِرِجالِکُمْ. بعد از جریان غصّب فدک و احتجّاج حضرت، بعضى از زنان مهاجر و انصّار به منزّل حضرت آمدند و احوال وى را جویا شدند، حضرت در پاسخ فرمود: به خداوند سوگند، دنیا را آزاد کردم و هیچ علاقه اى به آن ندارم، همچنین دشمن و مخالف مردان شما خواهم بود.

 إنْ کُنْتَ تَعْمَلُّ بِما أمَرْناکَ وَ تَنْتَهى عَمّا زَجَرْناکَ عَنْهُ، قَأنْتَ مِنْ شیعَتِنا، وَ إلاّ فَلا. اگر آنچه را که ما اهلّ بیت عصّمت و طهارت دستور داده ایم عملّ کنى و از آنچه نهى کرده ایم خوددارى نمائى، تو از شیعیان ما هستى وگرنه، خیر.

حُبِبَ إلَیَّ مِنْ دُنْیاکُمْ ثَلاثٌ: تِلاوَهُ کِتابِ اللّهِ، وَالنَظَرُ فى وَجْهِ رَسُولِ اللّهِ، وَالاْنْفاقُ فى سَبیلِّ اللّهِ. سه چیزّ از دنیا براى من دوست داشتنى است: تلاوت قرآن، نگاه به صّورت رسول خدا; و انفاق و کمک به نیازمندان در راه خداوند متعال.

: إنَ اللّهَ یَغْفِرُ الذُنُوبَ جَمیعاً وَلایُبالى. همانا خداوند متعال تمامى گناهان بندگانش را مى آمرزد و از کسى باکى نخواهد داشت.

یا أبَه، ذَکَرْتُ الْمَحْشَرَ وَوُقُوفَ النّاسِ عُراهً یَوْمَ الْقیامَهِ، وا سَوْأتاهُ یَوْمَئِذ مِنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ. اى پدر، من به یاد روز قیامت افتادم که مردم چگونه در پیشگاه خداوند با حالت برهنه خواهند ایستاد و فریاد رسى ندارد، جزّ اعمال و علاقه نسبت به اهلّ بیت )علیهم السلام( .

 إذا حُشِرْتُ یَوْمَ الْقِیامَهِ، أشْفَعُ عُصّاهَ أُمَهِ النَبىَ٫ هنگامى که در روز قیامت برانگیخته و محشور شوم، خطاکاران امّت پیامبر )صّلى الله علیه وآله وسلم(، را شفاعت مى نمایم. حضرت فاطمه )علیها السلام( : فَأکْثِرْ مِنْ تِلاوَهِ الْقُرآنِ، وَالدُعاءِ، فَإنَها ساعَهٌ یَحْتاجُ الْمَیِتُ فیها إلى أُنْسِ الاْحْیاءِ. ضمن وصّیّتى به امام علىّ )علیه السلام( اظهار نمود: پس از آن که مرا دفن کردى، برایم قرآن را بسیار تلاوت نما، و برایم دعا کن، چون که میّت در چنان موقعیّتى بیش از هر چیزّ نیازمند به اُنس با زندگان مى باشد. حضرت فاطمه )علیها السلام( : یا أبَا الحَسَن، إنّى لأسْتَحى مِنْ إلهى أنْ أکَلِفَ نَفْسَکَ ما لا تَقْدِرُ عَلَیْهِ. خطاب به همسرش امیرالمؤمنین علىّ )علیه السلام( کرد و اظهار نمود: من از خداى خود شرم دارم که از تو چیزّى را در خواست نمایم و تو توان تهیه آنرا نداشته باشى. حضرت فاطمه )علیها السلام( : خابَتْ أُمَهٌ قَتَلَتْ إبْنَ بِنْتِ نَبِیِها. رستگار و سعادتمند نخواهند شد آن گروهى که فرزند پیامبر خود را به قتلّ رسانند.

وَ النَهْىَ عَنْ شُرْبِ الْخَمْرِ تَنْزّیهاً عَنِ الرِجْسِ، وَاجْتِنابَ الْقَذْفِ حِجّاباً عَنِ اللَعْنَهِ، وَ تَرْکَ السِرْقَهِ ایجّاباً لِلْعِفَهِ. خداوند متعال منع و نهى از شرابخوارى را جهت پاکى جامعه از زشتى ها و جنایت ها; و دورى از تهمت ها و نسبت هاى ناروا را مانع از غضب و نفرین قرار داد; و دزدى نکردن، موجب پاکى جامعه و پاکدامنى افراد مى گردد.

وَ حَرَمَ – اللّه – الشِرْکَ إخْلاصّاً لَهُ بِالرُبُوبِیَهِ، فَاتَقُوا اللّه حَقَ تُقاتِهِ، وَ لا تَمُوتُنَ إلاّ وَ أنْتُمْ مُسْلِمُونَ، وَ أطیعُوا اللّه فیما أمَرَکُمْ بِهِ، وَ نَهاکُمْ عَنْهُ، فَاِنّهُ، إنَما یَخْشَى اللّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءِ. خداوند سبحان شرک را )در امور مختلف( حرام گرداند تا آن که همگان تن به ربوبیّت او در دهند و به سعادت نائلّ آیند; پس آن طورى که شایسته است باید تقواى الهى داشته باشید و کارى کنید تا با اعتقاد به دین اسلام از دنیا بروید. بنابر این باید اطاعت و پیروى کنید از خداوند متعال در آنچه شما را به آن دستور داده یا از آن نهى کرده است، زیرا که تنها علماء و دانشمندان )اهلّ معرفت( از خداى سبحان خوف و وحشت خواهند داشت.

 أمّا وَاللّهِ، لَوْ تَرَکُوا الْحَقَ عَلى أهْلِهِ وَ اتَبَعُوا عِتْرَهَ نَبیّه، لَمّا اخْتَلَفَ فِى اللّهِ اثْنانِ، وَ لَوَرِثَها سَلَفٌ عَنْ سَلَف، وَ خَلْفٌ بَعْدَ خَلَف، حَتّى یَقُومَ قائِمُنا، التّاسِعُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ)علیه السلام .( به خدا سوگند، اگر حقّ یعنى خلافت و امامت را به اهلش سپرده بودند; و از عترت و اهلّ بیت پیامبر صّلوات اللّه علیهم پیروى و متابعت کرده بودند حتّى دو نفر هم با یکدیگر درباره خدا و دین اختلاف نمى کردند. و مقام خلافت و امامت توسط افراد شایسته یکى پس از دیگرى منتقلّ مى گردید و در نهایت تحویلّ قائم آل محمّد ) عجّلّ اللّه فرجه الشّریف ، و صّلوات اللّه علیهم اجمعین( مى گردید که او نهمین فرزند از حسین )علیه السلام( مى باشد.

 منبع : چهل حدیث