چرا رزق حلال؟!

«وَ أَوْفُواْ الْکَیْلَ» در داد و ستد لقمه حرام نخورید. خیلی مسأله لقمه حرام و حلال مهم است. حدیث داریم هرکس می‌خواهد دعایش مستجاب شود، لقمه‌اش را حلال کند. گاهی یک بچه را می‌آورند، می‌گویند: آقای قرائتی یک دعایی به این بکن. می‌گویم: من دعا می‌خوانم. دعای من مستجاب نیست. من هم مثل باقی هستم. اما اگر می‌خواهی بچه‌ات خوب تربیت شود، سعی کن لقمه حلال به او بدهی. حلال و حرام را یاد زن و شوهرها و بچه‌ها بدهید. این حلال است یا حرام است؟ حدیث داریم رزق هرکسی از حلال اندازه‌گیری شده است. کسانی که به حرام می‌پرند، خدا از حلالش کم می‌گذارد. رزق بنده در مدت هفتاد سال 822 کیلو شکر است. گاهی می‌گویم: کسی نیست، دوربین هم نیست، هیچکس نمی‌فهمد. تند تند دو سه تا باقلوا می‌خورم. مثلاً زرنگی می‌کنم. می‌گویند: آقا شما قندتان بالا رفته، اینقدر قند نخورید. چرا؟ چون می‌خواستم بیش از سهمم بخورم. این پا چقدر باید راه برود؟ معلوم شده است. این آقا باید چقدر بخندد؟ این آقا باید چقدر گریه کند؟ سهمیه بندی شده است. البته خودمان هم سهم داریم.

استاد قرائتی